تأثیر عصاره ی آبی شوید (anethum graveolens) بر تعداد و ساختار سلول های پورکنژ قشر مخچه در موش سوری صرعی شده

مقدمه: مخچه در تعادل و حفظ تونسیته ی عضلانی نقش اصلی را دارد. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر عصاره ی آبی شوید (anethum graveolens) بر ساختار بافتی و تعداد سلول های پورکنژ قشر مخچه در موش سوری صرعی شده بود. روش ها: در این مطالعه ی تجربی، موش های سوری به صورت تصادفی به 5 گروه 10 تایی تقسیم شدند. چهار گروه، با ترزیق 12 دوز پنتلین تترازول (ptz) به میزان 40 میلی گرم بر کیلوگرم، طی 24 روز صرعی شدند و سپس، یک گروه سرم فیزیولوژی و پنتلین تترازول و سه گروه دیگر، سه دوز متفاوت 250، و 500 و 750 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره ی شوید به مدت 21 روز دریافت کردند؛ گروه پنجم شاهد بود که سرم فیزیولوژی دریافت می کرد و صرعی نشد. موش های سوری پس از گذراندن دوره ی درمان، با اتر بی هوش شدند و مخچه ی آن ها خارج شد. پس از پاساژ بافتی و مقطع گیری کرونال، اسلایدها با هماتوکسیلین- ائوزین رنگ آمیزی و با میکروسکوپ نوری به طور تصادفی سیستماتیک چهل میدان انتخاب و شمارش نورون های سالم پورکنژ انجام گرفت. با روش ایمونوهیستوشیمی نیز تغییرات مورفولوژی سلول های پورکنژ بررسی شد. داده ها با آنالیز واریانس یک طرفه (anova) تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین تعداد نورون های سالم سلول های پورکنژ قشر مخچه در موش های دریافت کننده ی 500 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره ی آبی شوید، بیشتر از گروه های دریافت کننده ی 250 و 750 میلی گرم بر کیلوگرم بود (001/0 > p). اختلاف دو گروه دریافت کننده ی 250 و 750 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره ی آبی شوید، از این نظر معنی دار نبود. میانگین تعداد نورون های سالم سلول های پورکنژ در گروه صرعی شده که سرم فیزیولوژی می گرفتند، به صورت معنی داری کمتر از گروه سالم بود. تغییرات مورفولوژی، مانند متراکم شدن هسته، مشخص نبودن محدوده ی هسته از سیتوپلاسم و اسیدوفیلی زیاد سلول های پورکنژ قشر مخچه، در گروه که پنتلین تترازول دریافت می کردند، نسبت به گروه های دریافت کننده ی عصاره ی آبی شوید، بیشتر مشاهده شد. نتیجه گیری: مطالعه ی حاضر نشان داد که احتمال دارد، عصاره ی آبی شوید تا حد زیادی بتواند اثرات پنتلین تترازول را بر روی سلول های پورکنژ قشر مخچه ی موش های سوری صرعی شده کاهش دهد.